Lehenengo Mundu Gerran parte hartu zutenen artean, desoreka berezi bat antzeman zuten: “lubakien erotasuna”, beste izendapenekin ere ezagutua. Gaitza berria ez izan arren, garaiko gudarien artean izurrite bihurtu zen.
Borrokaren ohiko egoera arriskutsuak eta itxaronaldien zirrarak burua galtzera eramaten zituzten: osasuntsu ziruditen arren, berba eta ibiltzeko gaitasuna galtzen zituzten; ezin zuten lorik hartu, ezta hausnarketarik egin; ezintasunak erabat izutzen zituen, beldurraren beldurrez dardarka zuten gorputz guztia, lubaki barneetatik irten ezinik; beste batzuk, berriz, oinaztua legez aldentzen ziren, aurreko jokabideak txepelkeriarekin nahasten ziren eta.
Martin Ttipia Kultur Elkartearen Bloga 